Zima już odchodzi i choć w tym roku pokazała, że potrafi być urokliwa, wszyscy z niecierpliwością czekamy na pierwsze oznaki wiosny. Właśnie ten czas był na wsi najcięższym w roku, to czas nazywany przednówkiem. Kończyły się zapasy zgromadzone jesienią a świeże jeszcze nie urosły 😊. Podstawą jadłospisu na wsi były zboża, ziemniaki, marchew, groch, kapusta i mleko bo prawie w każdym gospodarstwie była choć jedna krowa. Najważniejszy był oczywiście chleb wypiekany w każdym domu z wielką starannością i zachowaniem receptury przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Przednówkowe potrawy nie były zbyt odżywcze dlatego nasze babcie często sięgały po zioła, których miały w dużej obfitości na miedzach, łąkach czy ogrodach. Wykorzystywały pokrzywę, mlecz, podagrycznik, perz, chrzan itp. Rośliny te pozwalały w zdrowiu przetrwać ten trudny czas przednówka. Wykorzystujmy mądrość naszych babć i sięgajmy po te skarby natury.
Na początek pokrzywa traktowana na wsi z szacunkiem ze względu na swe właściwości zdrowotne. Gotowano z niej zupę a także podawano zwierzętom. To prawdziwa skarbnica aktywnych związków niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Specjaliści zajmujący się ziołolecznictwem uważają ją wręcz za naturalny antybiotyk. W lecznictwie wykorzystywane są liście i korzenie. Wyciągi z pokrzywy działając moczopędnie, eliminują z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii. Zarówno liście, jak i korzenie obniżają ciśnienie krwi. Wyciągi z liści pobudzają wydzielanie soku żołądkowego, czynności wydzielnicze trzustki i nieznacznie wydzielanie żółci ułatwiając w ten sposób trawienie. Łagodzą stany zapalne przewodu pokarmowego i przeciwdziałają biegunkom. Korzenie pokrzywy działają silniej moczopędnie i odtruwająco niż liście. Pokrzywa obniża także stężenie glukozy we krwi. To tylko niektóre z właściwości tej jakże pożytecznej choć uparcie tępionej rośliny. A tymczasem można już znaleźć pierwsze listki.
